Drie kritische vragen over het basisinkomen

Ik maakte op Twitter de opmerking dat een basisinkomen het weer eens mogelijk maakt om een boek te lezen, als reactie op iemand met een voltijds baan die daar geen tijd voor heeft.

Er ontspon zich een gedachtewisseling, waarin het volgende aan de orde kwam:

  • Elk experiment dat met dwang wordt opgelegd zou per definitie een slecht idee zijn.  Mijn reactie was dat afschaffing van slavernij en kinderarbeid ook met dwang (verbod) gepaard gingen. Het is echter maar de vraag of je een verbod als (negatieve) dwang kunt zien. Het is waar: slavernij en kinderarbeid werden met dwang in stand gehouden.
  • De invoering van de leerplicht (dwang) is een voorbeeld van positieve dwang. Hierop werd gereageerd dat de invoering van de leerplicht het educatieve systeem en de jonge mens geen goed heeft gedaan. Hier heb ik grote twijfels bij, ik denk dat er nu veel meer (jonge) mensen zich verder ontwikkelen dan voordat de leerplicht werd ingevoerd. Persoonlijk ben ik overigens ook meer voor een (levenslang) recht op scholing/ontwikkeling.

Vervolgens werden de volgende drie eenvoudige vragen voorgelegd aan mijn “mooie links-socialistische idee”. Voordat ik op de vragen in ga  heb ik eerst op verzoek een filmpje gekeken. Misschien ga ik een andere keer in op de inhoud ervan.

Maar nu eerst de drie vragen:

  1. Vergeleken met wat? Basisinkomen beter dan gewoon minder overheid? Wat was gebeurd zonder grote overheid?
    Eigenlijk was ik het basisinkomen niet direct aan het vergelijken met iets anders. Het ging mij er meer om het idee basisinkomen onder de aandacht te brengen. Maar je zou het basisinkomen kunnen vergelijken met het feit dat het er nu niet is, of met het huidige stelsel van sociale voorzieningen.
    Vergeleken met het huidige systeem van sociale voorzieningen heeft een basisinkomen het voordeel dat het voor ieder individu is, arm of rijk, werk of geen werk, ondernemer, ZZPer, student, oudere, jongere. Doordat een basisinkomen voor iedereen zou zijn kan veel regelgeving over bijstand en toeslagen worden afgeschaft, en daarmee veel controle door de overheid. Dit levert een grote kostenbesparing op in de uitvoering van de sociale voorzieningen.
    Ik denk dat er een overheid voor nodig is om een basisinkomen via wetgeving en belastingen te realiseren. Hiervoor is volgens mij niet per definitie een grote overheid nodig.
  2. Tegen welke kosten acceptabel? En dan niet alleen directe (belasting) kosten. Ook de ‘opportunity costs‘.
    Primair is het basisinkomen een droom van me. Maar ik ben ook een realist en begrijp dat geld een dominante rol speelt in ons huidige systeem. Er zijn verschillende manieren om het basisinkomen te financieren. Kijk bijvoorbeeld een kort filmpje van Tegenlicht of lees verder. Maar ik denk dat onze maatschappij toe is aan een economische paradigm shift die door de huidige economische modellen niet kan worden doorgerekend. Daarom ben ik ook voor experimenten (zie de volgende vraag voor meer details) om beter inzicht te krijgen in de kosten en de baten.
  3. Heb je bewijzen voor je voorgestelde uitkomsten? Is het ooit eerder ergens succesvol uitgevoerd?
    Er zijn verschillende experimenten gedaan met bepaalde vormen van een basisinkomen. De Correspondent heeft een goed artikel met meer details. De resultaten van deze experimenten zijn hoopgevend. Ik ben voor evidence-based policy, zoals ik eerder uitte op Twitter. Daarom ben ik voor het uitvoeren van pilots om de uitwerking van een onvoorwaardelijke basisinkomensgarantie te testen. En indien deze pilots succesvol blijken, het basisinkomen stapsgewijs landelijk invoeren. Zoals voorgesteld in het verkiezingsprogramma van de Piratenpartij.

Hierbij mijn poging om de gestelde vragen enigszins te beantwoorden. Opmerkingen of nieuwe vragen zie ik graag in commentaar op deze blog.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *